Objective: Idiopathic dilated cardiomyopathy (IDC) impairs and reduces coronary flow reserve (CFR). High level of red cell distribution width (RDW) is an independent risk factor for cardiovascular diseases. Therefore, in this observational case-control study we have aimed to determine whether RDW level is associated with CFR impairment in patients with IDC. Methods: We examined 36 patients with IDC and 35 healthy subjects formed as a control group. In addition to this, patients with IDC were divided into two subgroups according to their CFR levels [normal CFR group (CFR value ≥2) and lower CFR group (CFR value<2)]. Control and patients groups were compared using the student t-test for multiple comparisons. The subgroups were compared using the Mann-Whitney U test for continuous variables and chi-square for categorical variables. The Pearson’s and Spearman correlation analysis was used to test the possible associations between CFR and the study variables as appropriate. The receiver-operating characteristic (ROC) curve was determined to evaluate the predictive performance of RDW to detect low CFR. Results: There were no significantly differences between the lower and higher CFR groups’ clinical data, baseline hemodynamic, medication and biochemical data except RDW and high-sensitivity C-reactive protein (hsCRP) levels. We found that RDW level was a good predictor of low CFR at the receiver-operating characteristic curve. The area under the curve (AUC) was 73% (95% confidence interval between 0.56-0.90 is 95%, p value: 0.018) After adjusting potential confounders include age, body-mass index (BMI), blood pressure, lipid and glucose, RDW independently associated with CFR level (Beta: -0.374; p=0.015) and hsCRP value (Beta: -0.520; p=0.001) were the independent predictors of lower CFR. Conclusion: Results showed that there was an independent correlation between RDW level and CFR level in patients with IDC.

Amaç: İdiyopatik dilate kardiyomiyopatide (İDKMP) koroner akım yedeği (KAY) azalır/bozulur. Eritrosit dağılım aralığımdaki artma (RDW), kardiyovasküler hastalıklar için bağımsız bir risk faktörüdür. Bu nedenle biz, bu gözlemsel çalışmada IDC'li hastalarda KAR deki bozulma ile RDW arasında bir ilişki olup olmadığını araştırmayı amaçladık Yöntemler: Biz 36 İDKMP hastasını ve 35 sağlıklı olguyu çalışmaya dahil ettik. İDKMP'li hastalar ayrıca KAY düzeyine göre [normal KAY grubu (KAY değeri ≥2) ve düşük KAY grubu (KAY değeri<2)] iki gruba ayrıldı. Kontrol ve hasta gruplarına ait çoklu değişkenlerin karşılaştırılmasında Student t-testi kullanıldı. Alt grup analizlerinde; sürekli değişkenlerin karşılaştırılması için Mann-Whitney U test, kategorik değişkenlerin için ki-kare testleri kullanıldı. KAY ve diğer değişkenler arasındaki muhtemel ilişkiyi araştırmak için uygunluğuna göre Pearson’s ve Spearman korelasyon analizleri kullanıldı. Düşük KAY saptamada RDW'nin prediktif değerini değerlendirmek için ROC analizi yapıldı. Bulgular: KAY düşük ve yüksek olan grupların RDW ve hs-CRP (yüksek sensitif c-reaktif protein) düzeyleri dışında klinik verileri, bazal hemodinamik verileri, ilaç kullanımı ve biyokimyasal bulguları yönünden fark izlenmedi. Biz ROC eğrisi analizinde RDW düzeyinin KAY deki düşüklüğü iyi bir şekilde predikte ettiğini saptadık. ROC eğrisi analizinde eğrinin altında kalan alan %73'dü (%95 güvenlik aralığı 0,56-0,90'dı, p değeri=0,018). Potansiyel olarak KAY üzerinde etkili olduğu bilinen yaş, beden kitle indeksi (BKİ), kan basıncı, kan lipid ve glikoz düzeylerine göre analiz yapıldığında, yalnızca RDW (ß=-0,374; p=0,015) ve hs-CRP' nin (ß=-0,520; p=0,001) KAY'deki azalmayı bağımsız bir şekilde predikte ettiğini saptadık. Sonuç: Bizim sonuçlarımız İDKMP'li hastalarda KAY ve RDW arasında bağımsız bir ilişki olduğunu gösterdi.