Objective: Atrial fibrillation (AF) is the most common arrhythmia in clinical practice, and its prevalence increases with age. Nevertheless, data about the use of oral anticoagulants (OACs) among patients with ≥80 years remains limited. This study aimed to evaluate the efficacy and safety of non-vitamin K antagonist oral anticoagulants (NOACs) and warfarin in octogenarians with non-valvular AF (NVAF).
Methods: Medical records of 387 patients who were ≥80 years and diagnosed with NVAF in our hospital between January 2017 and December 2019 were evaluated retrospectively. Patients with NVAF were divided into 2 groups (NOACs and warfarin), and the incidence of stroke/systemic embolism and major bleeding were analyzed.
Results: A total of 322 patients were included in the study. The median follow-up duration was 10.9 months for the NOACs group and 12.1 months for the warfarin group. The primary efficacy outcome was stroke/systemic embolism, and the primary safety outcome was major bleeding. A total of 220 patients were taking NOACs, and the most preferred NOACs were apixaban (53.6%), rivaroxaban (29.5%), dabigatran (13.2%), and edoxaban (3.6%) in this order. During a mean follow-up of 302.7 patient-years, the incidence of stroke or systemic embolic events was slightly higher among patients with warfarin but the difference was not statistically significant (p=0.862). The incidence rates of major bleeding events were similar between the treatment groups (p=0.824).
Conclusion: Our study revealed that the safety and efficacy outcomes are similar between the 2 treatment groups in octogenarians with NVAF.

Amaç: Atriyal fibrilasyon (AF) klinik pratiğimizde en sık görülen aritmidir ve prevalansı yaşla beraber artar. Bununla birlikte, ≥80 yaş üzerindeki hastalarda oral antikoagülan (OAK) kullanımı hakkındaki veriler kısıtlıdır. Biz de çalışmamızda non valvüler AF’si olan oktogeneryan hastalarda vitamin K antagonisti olmayan oral antikoagülanların (NOAK) ve varfarinin etkinliğini ve güvenilirliğini değerlendirmeyi amaçladık.
Yöntem: Ocak 2017-Aralık 2019 tarihleri arasında hastanemizdeki ≥ 80 yaş üzerinde ve NVAF tanısı alan 387 hastanın kayıtları retrospektif olarak incelendi. NVAF hastaları 2 gruba (NOAK ve varfarin alanlar) ayrıldı. Bu gruplardaki inme/sistemik emboli ve majör kanama insidansı incelendi.
Bulgular: Toplam 322 hasta çalışmaya dahil edildi. Medyan takip süresi NOAK grubu için 10.9 ay ve varfarin grubu için 12.1 aydı. Primer etkinlik sonlanım noktası inme / sistemik emboli ve primer güvenlik sonlanım noktası ise büyük kanamalardı. 220 hasta NOAK alıyordu ve en çok tercih edilen NOAK'lar sırasıyla apiksaban (% 53.6), rivaroksaban (% 29.5), dabigatran (% 13.2) ve edoksaban (% 3.6) idi. Ortalama 302,7 hasta yılı takibinde, varfarin alan hastalarında inme veya sistemik embolik olay insidansı biraz daha yüksek olsa da aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi (p = 0.862). Majör kanama olaylarının insidansı ise iki tedavi grubu arasında benzerdi (p = 0.824).
Sonuç: Çalışmamız, NVAF olan oktogeneryan hastalarda güvenlik ve etkinlik sonlanımlarının iki tedavi grubu arasında (NOAK-Varfarin) benzer olduğunu ortaya koymaktadır.