Objective: Diabetes mellitus is a major risk factor for cardiovascular disease (CVD). We investigated the relationship among biochemical and cardiac risk parameters with the methylenetetrahydrofolate reductase (MTHFR) C677T genotype in type 2 diabetes mellitus (T2DM) patients. Methods: One hundred seven T2DM subjects with severe CVD diagnosed by angiography were included consecutively in this cross-sectional study. Biochemical and clinical parameters were obtained from patients who were not positive for nephropathy and retinopathy. MTHFR C677T genotypes were analyzed using polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism (PCR-RFLP) methods. Normally and abnormally distributed continuous variables were analyzed using student t- and Mann-Whitney U tests. Categorical variables were analyzed using chi-square test. Results: In the study, 31 T2DM subjects had the CC (29.0%), 62 had the CT (57.9%), and 14 had the TT (13.1%) genotypes. There were no significant differences between subjects with wild-type (677CC) and with mutant (677CT+677TT) alleles in terms of diabetes duration, visceral fat area, total cholesterol, triglyceride, fasting plasma glucose, systolic blood pressure, diastolic blood pressure, high-sensitivity C-reactive protein, homocysteine (Hcy), and carotid intima-media thickness values. Conclusion: This study suggests that MTHFR gene polymorphisms can not be used as a marker for the assessment of cardiovascular risk in T2DM patients.

Amaç: Diabetes mellitus, kardiyovasküler hastalıklar (KVH) için büyük bir risk faktörüdür. Çalışmamızda, tip-2 diabates mellitus'lu (T2DM) hastalarda, metilentetrahidrofolat redüktaz (MTHFR) C677T gen poliformizmi ile biyokimyasal ve kardiyak risk parametreleri arasındaki ilişki araştırılmıştır. Yöntemler: Bu kesitsel çalışmaya anjiyografi ile tespit edilmiş ciddi KVH’ı olan 107 T2DM'lu hasta ardışık olarak dâhil edildi. Nefropati ve retinopatisi olmayan bu hastaların biyokimyasal ve klinik parametreleri belirlendi. MTHFR C677T genotipleri, polimeraz zincir reaksiyon-restriksiyon fragment uzunluk polimorfizm (PCR-RFLP) metodu kullanılarak analiz edildi. Normal ve anormal dağılan sürekli veriler Student t-test, Mann-Whitney U testleri ile analiz edildi. Kategorik verilerin analizinde ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: Çalışmada T2DM’li olguların, 31'i CC (%29,0), 62'si CT (%57,9) ve 14'ü TT (%13,1) genotiplerine sahipti. Diyabet süresi, viseral yağ alanı, total kolesterol, trigliserid, açlık plazma glukozu, sistolik kan basıncı, diyastolik kan basıncı, yüksek duyarlılıklı C-reaktif protein, homosistein ve karotis intima-medya kalınlık değerleri bakımından yaban tip (677CC) ve mutant allelli (677CT+677TT) olgular arasında anlamlı farklılıklar bulunmadı. Sonuç: Çalışma sonuçlarından, T2DM'li hastalarda kardiyovasküler risk değerlendirmesi için MTHFR gen polimorfizmlerinin bir belirteç olarak kullanılamayacağı ortaya çıkmıştır.