Objective: Amplatzer septal occluder (ASO) is the most widely used device for closure of atrial septal defect (ASD). Figulla septal occluder (FSO) is a similar device to ASO with some structural innovations. The aim of study is to assess the maximum P-wave duration (Pmax) and dispersion (Pd) in patients who underwent ASD closure with both devices, to determine the effects of structural innovations on atrial electrical inhomogeneity. Methods: The study is a retrospective cohort analysis. Between December 2005 and March 2010, 121 patients underwent percutaneous closure of secundum ASD were included in this study. FSO was used in 79 patients, ASO in 42 patients. Pmax and Pd were measured on the surface electrocardiography before and soon after procedure. For comparison of P-wave parameters initially and after procedure paired t-test was used. Correlation analysis was performed using Pearson correlation test. Results: Pmax and Pd were significantly increased immediate after procedure (p<0.001). In FSO and ASO group pre/postprocedural Pd were 38.3±2.7/ 44.1±2.7 msec and 37.5±2.5/ 50.1±2.2 msec respectively. ASO group had a greater postprocedural Pmax and Pd (p<0.001). Left and right atrial disc diameter and device size were the strongest correlates of Pd (r=0.52, p<0.001; r=0.58, p<0.001; r=0.35, p=0.001, respectively). Moderate correlation was found between pre-intervention Pd and age (p=0.008). Conclusions: Pmax and Pd were significantly increased soon after atrial septal defect closure procedure in both devices. Pd is significantly lower in patients closed with FSO device. Difference may be due to the distinctive texture of devices. There was no significant difference in terms of clinically apparent arrhythmia after closure with both device types.

Amaç: Amplatzer septal okluder (ASO) atriyal septal defektin (ASD) kapatılmasında yaygın kullanılan bir cihazdır. Bazı yapısal yenilikleri olan Figulla septal okluder (FSO) ASO’ya benzer bir cihazdır. Çalışmanın amacı, ASO ve FSO ile ASD kapatılan hastalarda maksimum P dalga süresi (Pmax) ve dispersiyonunu (Pd) ve bazı yeniliklerin atriyal elektriksel inhomojenite üzerine etkisini değerlendirmek. Yöntemler: Aralık 2005, Mart 2010 tarihleri arasında sekundum ASD`li 121 hastaya transkateter kapatma işlemi uygulandı ve 79 hastada FSO ve 42 hastada ASO kullanıldı. Pmax ve Pd işlemden önce ve hemen sonra yüzeysel elektrokardiyografi de ölçüldü. İki cihazla ilgili işlem öncesi ve sonrası sonuçların karşılaştırılmasında eşleştirilmiş t-testi kullanıldı. Korelasyon analizi Pearson korelasyon testi ile yapıldı. Bulgular: Pmax ve Pd işlemden hemen sonra önemli ölçüde arttı (p<0.001). FSO ve ASO gruplarında prosedür öncesi/sonrası Pd sırasıyla 38.3±2.7/ 44.1±2.7 msn ve 37.5±2.5/ 50.1±2.2 msn bulundu. ASO grubundaki hastalar işlem sonrası daha uzun Pmax ve Pd değerlerine sahipti (p<0.001). Sağ ve sol atriyal disk çapı, cihaz çapı ile Pd arasında önemli ilişki saptandı (sırasıyla r=0.52, p<0.001; r=0.58, p<0.001; r=0.35, p=0.001). İşlem öncesi Pd ve yaş arasında orta derecede korelasyon saptandı (p=0.008). Sonuç: Her iki cihazla atriyal septal defekt kapatılmasından hemen sonra Pmax ve Pd önemli ölçüde artmıştır. FSO ile atriyal septal defekti kapatılan hastalarda Pd ileri derecede anlamlı olarak daha az artmıştır. Bu farklılık cihazların farklı doku yapısına bağlı olabilir. Her iki cihazla defektin kapatılması sonrası aritmi açısından belirgin fark yoktu.