2Clinic of Physical Therapy and Rehabilitation, Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital; İstanbul-Turkey
3Clinic of Cardiology, Marmara University Training and Research Hospital; İstanbul-Turkey
4Clinic of Physical Therapy and Rehabilitation, Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital; İstanbul-Turkey
5Clinic of Physical Therapy and Rehabilitation, Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital; İstanbul-Turkey
6Clinic of Physical Therapy and Rehabilitation, Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital; İstanbul-Turkey
Abstract
Objective: There is ongoing controversy related to the relationship between bisphosphonates and atrial fibrillation (AF). Our aim in this study was to evaluate the potential acute effect of zoledronic acid (ZA) infusion on AF development by using 24-hour Holter recordings.
Methods: The study was designed to be a self-controlled case series study, and 33 consecutive patients with osteoporosis (29 females, age: 62.3±9.0 years) who were scheduled to receive ZA infusion constituted the study population. Patients underwent 24-hour Holter rhythm recordings at two different times; the first one was 48 hours before the planned ZA infusion, and the second one was on the morning of the infusion day. Heart rate, frequency and type of arrhythmias, as well as heart rate variability (HRV) from the two recordings were compared.
Results: There were no episodes of AF greater than 30 sec in any of the 24-hour Holter recordings obtained before and on the day of drug infusion. Holter recordings before drug infusion showed that only 1 patient had an atrial run of 3 beats long. Holter recordings obtained on the day of drug infusion revealed that 5 patients (15.2%) had atrial runs with lengths ranging between 3 and 12 beats (p=0.046). Regarding HRV variables, SDANN values were found to be significantly depressed on the day of ZA infusion (113.6±26.9 vs. 98.2±29.9, p=0.007).
Conclusion: None of the patients developed AF during or early after ZA infusion. However, there was an increase in atrial ectopy in some patients, which might be due to alterations in cardiac autonomic activity.
2Clinic of Physical Therapy and Rehabilitation, Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital; İstanbul-Turkey
3Clinic of Cardiology, Marmara University Training and Research Hospital; İstanbul-Turkey
4Clinic of Physical Therapy and Rehabilitation, Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital; İstanbul-Turkey
5Clinic of Physical Therapy and Rehabilitation, Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital; İstanbul-Turkey
6Clinic of Physical Therapy and Rehabilitation, Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital; İstanbul-Turkey
Amaç: Bifosfonat tedavisinin atriyal fibrilasyon (AF) ile ilişkisi konusunda belirsizlik devam etmektedir. Bu çalışmada amacımız 24 saatlik Holter kayıtları kullanarak zoledronik asit (ZA) infüzyonunun AF gelişimi üzerine olan potansiyel akut etkilerini araştırmaktı.
Yöntemler: Çalışma dizaynı kendinden kontrollü vaka serisi olarak planlandı. Çalışma popülasyonu zoledronik asit infüzyon tedavisi planlanmış 33 sıralı osteoporoz hastasından (29 kadın, yaş: 62,3±9,0 yıl) oluşturuldu. Tüm hastalara ilki planlanan ZA infüzyon zamanından 48 saat önce ve ikincisi infüzyon yapılan günde olmak üzere iki kez 24 saatlik Holter ritim kaydı uygulandı. İki kayıt arasında kalp hızları, aritmi tipleri ile sıklıkları ve kalp hızı değişkenliği değişkenleri karşılaştırıldı.
Bulgular: İnfüzyon öncesi ve infüzyon günü yapılan 24 saatlik Holter kayıtlarının hiçbirisinde 30 saniyeden uzun süren AF episoduna rastlanmadı. İnfüzyon öncesi yapılan kayıtlarda 1 hastada 3 atımlık atriyal run atağı izlendi. İnfüzyon günü yapılan Holter kayıtlarında ise 5 hastada (%15,2) uzunluğu 3 ile 12 atım arasında değişen atriyal run atakları izlendi (p=0,046). Kalp hızı değişkenliği değişkenleri arasında SDANN değerlerinin ZA infüzyonu yapılan gündeki kayıtlarda önemli derecede baskılandığı görüldü (113,6 ± 26,9 vs 98,2±29,9, p=0,007).
Sonuç: ZA infüzyonu öncesinde ve infüzyondan hemen sonra hiçbir hastada AF gelişimi izlenmedi. Buna karşın bazı hastalarda atriyal ektopide bir miktar artış saptandı ve bu artıştan kardiyak otonomik aktivitedeki değişikliklerin sorumlu olabileceği düşünüldü.