2Department of Cardiovascular Surgery, Faculty of Medicine, Namık Kemal University; Tekirdağ-Turkey
3Department of Pharmacology, Faculty of Medicine, Namık Kemal University; Tekirdağ-Turkey
4Department of Pathology, Tekirdağ State Hospital; Tekirdağ-Turkey
5Department of Endocrinology, Faculty of Medicine, Namık Kemal University; Tekirdağ-Turkey
Abstract
Objective: Diabetes associated endothelial dysfunction, which determines both long and short term graft patency, is not uniform in all coronary artery bypass surgery (CABG) grafts. Herein this study, we aimed to investigate the degree of endothelial dysfunction in diabetic radial artery (RA), internal mammarian artery (IMA) and saphenous vein (SV) grafts in vitro tissue bath system. Methods: This is a prospective experimental study. Fifteen diabetic and 15 non-diabetic patients were included to the study. A total number of 96 graft samples were collected; 16 graft samples for each graft type from both diabetic and non-diabetic patients. Arterial grafts were harvested with pedicles and SV grafts were harvested by ‘no touch’ technique. Vasodilatation response of vascular rings to carbachol, which induces nitric oxide (NO) mediated vasodilatation, was designated as the measure of endothelial function. Results: The IMA grafts had the most prominent NO mediated vasodilatation in both diabetic and non-diabetic patients, concluding a better preserved endothelial function than SV and RA. The ‘no- touch’ SV and RA grafts had similar vasodilatation responses in non-diabetic patients. In diabetic patients, on the other hand, RA grafts exhibited the least vasodilatation response (ie. worst endothelial function), even less vasodilatation than ‘no touch’ SV grafts (p<0.0001). Conclusion: Deteriorated function of RA grafts in diabetic patients, even worse than SV grafts made evident by this study, encourages the use of ‘no touch’ technique as the method of SV harvesting and more meticulous imaging of RA before its use as a graft in diabetic patients.
2Department of Cardiovascular Surgery, Faculty of Medicine, Namık Kemal University; Tekirdağ-Turkey
3Department of Pharmacology, Faculty of Medicine, Namık Kemal University; Tekirdağ-Turkey
4Department of Pathology, Tekirdağ State Hospital; Tekirdağ-Turkey
5Department of Endocrinology, Faculty of Medicine, Namık Kemal University; Tekirdağ-Turkey
Amaç: Hem uzun hem de kısa dönemde greft açıklığını belirleyen diyabet ilişkili endotel disfonksiyonu, tüm koroner arter baypass greftlerini (KABG) eşit derecede etkilemiyor. Biz, bu çalışmada, diyabetik radiyal arter(RA), internal mamariyan (IMA) arter ve safen vendeki (SV) endotel disfonksiyonu derecesini in-vitro organ banyosu düzeneğinde araştırmayı amaçladık. Yöntemler: On beş diyabetik ve 15 non-diyabetik, toplam 30 hasta çalışmaya alındı. Çalışmaya alınan her bir greft tipi için 16 parça, toplamda 96 parça organ banyosu düzeneğinde çalışıldı. Arteryel greftler pediküllü olarak, SV greftleri ise ‘no touch’ tekniği ile çıkarıldı. Nitrik oksit (NO) aracılı vazodilatasyona sebep olan ‘karbakole’, vasküler halkaların vereceği vazodilatasyon yanıtı, endotel fonksiyonunu değerlendirme ölçütü olarak kullanıldı. Bulgular: Internal mamaryan arter grefti, diyabetik ve nondiyabetik hastalarda en belirgin NO aracılı vazodilatasyon göstererek, SV ve RA’e göre daha iyi korunmuş endotel fonksiyonu olduğunu kanıtladı. Diyabetik olmayan hastalarda ‘No touch’ SV grefti ile RA grefti benzer vazodilatasyon yanıtı gösterirken, diyabetik hastalarda RA grefti, no touch SV greftinden dahi daha az vazodilatasyon, diğer bir deyişle en kötü endotel fonksiyonu olduğunu gösterdi. Sonuç: Diyabetik hastalarda RA greftlerinde SV greftlerinden dahi daha belirgin endotel disfonksiyonunu gösteren bu çalışma, diyabetik hastalarda SV çıkarılma yöntemi olarak ‘no touch’ tekniği kullanımını ve RA greft olarak kullanılmadan önce daha detaylı incelemesini desteklemektedir.