Objective: The neutrophil/lymphocyte ratio (NLR) is an inexpensive, readily available and reliable inflammatory marker, which has a predictor value in different cardiovascular disorders. Functional capacity is one of the most important prognostic factors in patients with heart failure, which is usually stated as metabolic equivalents (MET). The goal of the study was to investigate the relationship between the NLR and functional capacity (FC) in patients with idiopathic dilated cardiomyopathy (IDC).
 
Methods: Treadmill test according to modified-Bruce protocol was performed in 37 patients with IDC (mean age 46.7±11.7 years, 81.1% male) to assess their functional capacity. Baseline clinical and echocardiographic variables were obtained. Hematological and biochemical parameters were measured using standard techniques.
 
Results: The patients were divided into low (<5 MET, n=18) and high (>5 MET, n=19) FC groups according to their functional status in the exercise test. The 2 groups were similar regarding age, gender and the presence of hypertension and diabetes mellitus. There was no significant difference between groups regarding echocardiographic parameters such as left ventricular ejection fraction and diameters. However, the NLR was significantly higher in low FC group compared to high FC group (3.62±2.24 vs. 2.24±0.67, p=0.002; respectively). There were significant negative correlations between the NLR, MET and left ventricular ejection fraction (r=-0.405, p=0.013 and r=-0.028, p=0.028; respectively). Diastolic dysfunction was present in all the patients with low functional capacity. A cut-off point of 2.26 for the NLR had 83% sensitivity and 69% specificity in predicting poor FC. After multivariate analysis, only the NLR remained significant predictor of poor functional status.
 
Conclusion: We detected a significant association between the NLR and low FC, both of which has predictive and prognostic value in patients with heart failure. Functional capacity may depend on diastolic function rather than left ventricular ejection fraction in patients with IDC. 
 

Amaç: Nötrofil/lenfosit oranı (NLO) kolay ulaşılabilir ve güvenilir bir enflamatuvar belirteç olarak değişik kardiyovasküler hastalıklarda prediktif ve prognostik değere sahiptir. Genellikle metabolik ekivalan olarak (MET) ifade edilen fonksiyonel kapasite kalp yetersizliğinde önemli bir prognostik faktördür. Bu çalışmada amacımız idiyopatik dilate kardiyomiyopati (IDK) hastalarında NLO ile fonksiyonel kapasite arasındaki ilişkiyi incelemektir.
 
Yöntemler: Çalışmaya dahil edilen ortalama yaşları 46,7±11,7 yıl olan, %81,1’i erkek, normal sinüs ritmindeki 37 IDK hastasına, modifiye Bruce yöntemine göre egzersiz testi uygulandı. Bazal klinik ve ekokardiyografik parametreler kaydedildi. Tüm hastalarda standart yöntemler uygulanarak hematolojik ve biyokimyasal parametreler çalışıldı.
 
Bulgular: Egzersiz testi sonucunda ölçülen metabolik ekivalan (MET) değerlerine göre hastalar ?5 MET (n=18) ve >5 MET (n=19) olarak iki gruba ayrıldı. Gruplar yaş, cinsiyet, diyabet ve hipertansiyon varlığı açısından benzerdi. Gruplar arasında sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu, sol ventrikül çapları gibi ekokardiyografik parametreler açısından istatiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktu. Hematolojik parametrelerden NLO, >5 MET grubuna göre ?5 MET grubunda istatiksel anlamlı olarak daha yüksekti (3,62±2,24'e karşı 2,24±0,67; p=0,002). NLO ile MET ve sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu arasında negatif korelasyon saptandı (sırasıyla; r=-0,405, p=0,013 ve r=-0,361, p=0,028). Düşük fonksiyonel kapasite grubundaki bütün hastalarda diyastolik disfonksiyon mevcuttu. Nötrofil lenfosit oranı için 2,26 kestirim değeri düşük fonksiyonel kapasiteyi %83 duyarlılık ve %69 özgüllük ile öngördü. Çok değişkenli analiz sonrası sadece NLO düşük fonksiyonel kapasitenin belirgin bir öngördürücüsü olarak kaldı.
 
Sonuç: Çalışmamızda kalp yetersizliğinde prediktif değerleri olan NLO ve fonksiyonel kapasite arasında önemli bir ilişki saptadık. İdiyopatik dilate kardiyomiyopati hastalarında fonksiyonel kapasite sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonundan daha çok diyastolik fonksiyonlara bağlı olabilir.