Objective: In this study we assess the value of left atrial dyssynchrony time measured by tissue Doppler imaging (TDI) to predict recurrences after pulmonary vein isolation (PVI) in patients with paroxysmal and persistent atrial fibrillation (AF).
 
Methods: One hundred sixty patients (57±7.5 years, 122 males) with symptomatic drug-refractory paroxysmal and persistent AF, undergoing PVI were enrolled in our study. PA peak time by tissue Doppler imaging (PApeak-TDI) is defined as the time measured from the start of P wave in lead II to the peak of A wave on the tissue Doppler tracing. Left atrial dyssynchrony was measured by subtracting the PApeak-TDI time measured at the mid-inter atrial septum from the PA peak-TDI time measured at the left atrial midlateral free wall, (LA dyssynchrony=PApeak TDI lateral-PApeak TDI septal).
 
Results: During a mean follow-up of 12±3 months, recurrences occurred in 50 out of 160 patients. Patients with recurrence of atrial fibrillation had larger left atrial dyssynchrony time (26.5±2.4 ms vs. 23.5±2.3 ms, p<0.001). Left atrial dyssynchrony time of 25 ms has the best combined sensitivity and specificity (74% and 63% respectively) along with positive predictive value 53% and negative predictive value 85.5%. LA dyssynchrony time ?25 ms was found to discriminate patients prone to AF recurrences over time. Multivariate regression analysis showed that left atrial dyssynchrony time (HR per ms: 1.69, p<0.001) was identified as independent predictor of AF recurrence.
 
Conclusion: Left atrial dyssynchrony time is good clinical predictor of recurrence of AF after PVI in patients with paroxysmal and persistent AF. 
 

Amaç: Bu çalışmada, persistan ve paroksimal atriyal fibrilasyonu olan hastalarda pulmoner ven izolasyonu (PVİ) sonrası tekrarlamayı öngörmede doku Doppler görüntülemeyle (DDG) ölçülen sol atriyal desenkroni süresinin değerini belirliyoruz.
 
Yöntemler: PVI’una giden, semptomik ilaca-dirençli paroksimal ve persistant atriyal fibrilasyonlu, 160 hasta (57±7,5 yaşlarında, 122’si erkek) çalışmamıza alındı. Doku Doppler görüntüleme ile PA tepe zamanı (PA tepe-DDG); DII de P dalgasının başlangıcından doku Doppler trasesindeki A dalga tepesine ölçülen zaman olarak tanımlandı. Mid-interatriyal septumda ölçülen PA tepe-DDG zamanı, sol atriyal mid-lateral serbest duvarda ölçülen PA tepe-DDG’den çıkarılarak ölçüldü (Sol atriyal desenkroni=PA tepe DDG lateral-PA tepe DDG septal).
 
Bulgular: 12±3 aylık takip sırasında, 160 hastanın 50’sinde nüks oldu. Atriyal fibrilasyon nüksü olan hastalarda, daha fazla sol atriyal desenkroni süresi vardı (26,5±2,4 ms'e karşı 23,5±2,3 ms, p<0,001). 25 ms’lik sol atriyal desenkroni süresi, pozitif prediktif değeri %53 ve negatif prediktif değeri %85 ile en iyi duyarlılık ve özgünlüğe sahipti. ?25ms olan sol atriyal desenkroni süresi zamanla nükse eğilimli olan hastaları ayırabildiği saptandı. Çoklu değişken analizi, sol atriyal desenkroni süresinin AF nüksünün bağımsız belirleyicisi olduğunu tespit etti.
 
Sonuç: Paroksimal ve persistan atriyal fibriyalasyonlu hastalarda PVI’den sonra, sol atriyal desenkroni süresi AF nüksünün iyi bir klinik belirtecidir.