Right ventricular function in hypertrophic cardiomyopathy: A speckle tracking echocardiography study
1Department of Cardiology, Faculty of Medicine, Marmara University; İstanbul-Turkey
2Department of Cardiology, Faculty of Medicine, Acıbadem University; İstanbul-Turkey
3Department of Cardiology, Kartal Koşuyolu Heart Training and Research Hospital; İstanbul-Turkey
Anatol J Cardiol 2015; 15(7): 536-541 PubMed ID: 25537994 PMCID: 5337031 DOI: 10.5152/akd.2014.5538
Full Text PDF

Abstract

Objective: The aim of this study was to explore right ventricular (RV) mechanical function in patients with hypertrophic cardiomyopathy (HCM) by 2-D speckle tracking echocardiography (2-D-STE). Methods: Forty-three patients with HCM (mean age 48, 17 females) and 40 healthy subjects were consecutively included in this cross-sectional study. The diagnosis of HCM was based on the presence of typical clinical, electrocardiographic (ECG), and echocardiographic features. Patients with LV systolic impairment, significant valvular disease, history of coronary artery disease, hypertension, malignancy, and chronic obstructive pulmonary disease were excluded. Right and left ventricular (LV) function was assessed by tissue Doppler imaging (TDI) and 2-D-STE. Hypertrophic cardiomyopathy patients were divided into two groups according to ACC/ESC guidelines (LVOT gradient below and above 30 mm Hg). Student t-test was used to compare differences between groups. Non-parametric tests (Mann-Whitney U) were used in cases of abnormal distribution. Results: Hypertrophic cardiomyopathy patients had a significantly larger right atrium and RV diameters compared to controls. Mean pulmonary artery pressures (mPAB) were significantly higher in HCM patients (19.01±13.09 mm Hg vs. 8.40±4.50 mm Hg; p<0.001). Although RV Sm measurements were similar, RV strain measurements (-28.51±5.36% vs. -32.06±7.65%; p=0.016) were significantly lower in HCM patients. Left ventricular global longitudinal, radial, and circumferential strain values were also significantly different between the two groups (-20.50±3.58% vs. -24.12±3.40%; p<0.001, 38.18±12.67% vs. 44.80±10.15%; p=0.012, -21.94±4.28% vs. -23.91±3.95%; p=0.036 consecutively). Rotational movement of LV in each apical, mid-, and basal left ventricular segment was determined, and only mid-ventricular rotation of the HCM patients was more clockwise (-1.71±2.16 ° vs. 0.04±1.72 °; p<0.001). Although mPAP measurements were higher in HCM patients with significant LVOT obstruction (21.52±13.26 mm Hg vs. 12.31±10.53 mm Hg; p=0.049), none of the other TDI or 2-D-STE parameters was significantly different between groups. Conclusion: Speckle tracking echocardiography-derived right ventricular systolic function is impaired in HCM patients when compared with healthy subjects. However, RV systolic function is not affected form LVOT obstruction and left ventricular rotation dynamics in HCM patients.


Hipertrofik kardiyomiyopatide sağ ventrikül fonksiyonu. Speckle tracking ekokardiyografi çalışması
1Department of Cardiology, Faculty of Medicine, Marmara University; İstanbul-Turkey
2Department of Cardiology, Faculty of Medicine, Acıbadem University; İstanbul-Turkey
3Department of Cardiology, Kartal Koşuyolu Heart Training and Research Hospital; İstanbul-Turkey
The Anatolian Journal of Cardiology 2015; 15(7): 536-541 DOI: 10.5152/akd.2014.5538 PMID: 25537994

Amaç: Hipertrofik kardiyomiyopatili (HCM) hastalarda sağ ventrikül (SV) sistolik fonksiyonunda bozulma olup olmadığının iki boyutlu “speckle-tracking” ekokardiyografi (2-D-STE) ile değerlendirilmesi. Yöntemler: Bu kesitsel çalışmada, 43 HCM hastası ve 40 kontrol ardışık olarak çalışmaya dahil edildi. HCM’li hastalar tipik klinik, elektrokardiyografik ve ekokardiyografik kriterlere göre saptandı. Sol ventrikül sistolik fonksiyonunda bozulma, belirgin kapak hastalığı, koroner arter hastalığı öyküsü, hipertansiyon, malignite ve kronik obstrüktif akciğer hastalığı olanlar çalışma dışı bırakıldı. Sol ve sağ ventrikül fonksiyonu doku Doppler (TDI) ve 2-D-STE ile değerlendirildi. HCM hastaları ACC/ESC kılavuzları gereğince sağ ventrikül çıkış yolu (SVÇY) gradyentine göre (30 mm Hg altı ve üstü) iki gruba ayrılarak incelendi. İki grup arasındaki fark Student t-testi ile karşılaştırıldı. Normal dağılım olmaması durumunda non-parametrik testler (Mann-Whitney U) kullanıldı. Bulgular: HCM hastalarının sağ atriyum ve ventrikül çapları kontrol grubuna göre geniş saptandı. Ortalama pulmoner arter basınçları belirgin olarak fazlaydı (19,01±13,09 mm Hg'e karşı 8,40±4,50 mm Hg; p<0,001). İki grup arasında SV Sm ölçümleri benzer (11,62±2,66 cm/s'e karşı 12,40±2,22 cm/s; p=0,153), SV strain ölçümleri HCM grubunda düşük saptandı (-28,51±%5,36'ya karşı -32,06±%7,65; p=0,016). Sol ventrikül longitüdinal, radiyal ve sirkumferensiyal strain değerleri de iki grup arasında farklıydı (ardışık olarak, -20,50±%3,58'e karşı -24,12±%3,40; p<0,001, 38,18±%12,67'ye karşı 44,80±%10,15; p=0,012, -21,94±%4,28'e karşı -23,91±%3,95; p=0,036). Sol ventrikül bazal, orta ve apikal segmentlerinin rotasyonel hareketlerinden sadece orta segment rotasyonu HCM hastalarında daha fazla saat-yönünde saptandı (-1,71±2,16º'e karşı 0,04±1,72º; p<0,001). Ortalama pulmoner arter basınçları dışında (21,52±13,26 mm Hg'e karşı 12,31±10,53 mm Hg; p=0,049) SVÇY obstrüksiyonu olan ve olmayan HCM hastaları arasında diğer ekokardiyografik parametreler açısından fark saptanmadı. Sonuç: Kontrol grubuyla kıyaslandığında hipertrofik kardiyomiyopatili hastalarda sağ ventrikül sistolik fonksiyonunda bozulma izlenmektedir. Ancak SV sistolik fonksiyonu SVÇY obstrüksiyonu ve SV rotasyon dinamiklerinden etkilenmemektedir.