2Department of Cardiology, Madras Medical College, Rajiv Gandhi Government General Hospital; Chennai-India
Abstract
Objective: The present study was designed to derive the normal limits of a new ECG lead system aimed at enhancing the amplitude of atrial potentials through the use of bipolar chest leads.
Methods: Sixty healthy male subjects, mean age 38.85±8.76 years (range 25 to 58 years) were included in this study. In addition to a standard 12-lead ECG, a modified limb lead (MLL) ECG was recorded for 60 sec with the RA electrode placed in the 3rd right intercostal space slightly to the left of the mid-clavicular line, the LA electrode placed in the 5th right intercostal space slightly to the right of the mid-clavicular line and the LL electrode placed in the 5th right intercostal space on the mid- clavicular line.
Results: In the frontal plane, the modification of limb electrode positions produced significant changes compared to standard limb lead I and II. The mean P wave amplitude was 111±17?V in MLL I and 64±16?V in standard limb lead (SLL) I (p<0.001). Similarly it was 118±22?V in MLL II and 100±27?V in SLL II. No statistically significant changes were seen in V1-V6 due to modification of the Wilson central terminal electrode positions.
Conclusion: The modification of limb electrode placement leads to changes in the amplitude of the P waves in the MLL leads I and II compared to SLL leads I and II in healthy subjects. These changes may be of importance in the detection of atrial electrical activity.
2Department of Cardiology, Madras Medical College, Rajiv Gandhi Government General Hospital; Chennai-India
Amaç: Bu çalışma, bipolar göğüs elektrodlarını kullanma yoluyla atriyal potansiyellerin amplitudunu attırma amaçlanarak yeni EKG elektrot sisteminin normal sınırlarını oluşturmak için tasarlandı.
Yöntemler: Bu çalışmaya ortalama yaşı 38,85±8,76 yıl (dağılım 25-58 yaşlarında) olan 60 sağlıklı erkek alındı. Standart 12 derivasyonlu EKG’ye ilaveten, sol mid-klavikular çizginin hafifçe soluna 3. interkostal aralıkta, aVR elektrodu yerleştirilerek, 60 saniye sürede bu modifiye ekstremite (MEE) EKG’si kaydedildi; sağ mid-klavikular çizginin hafifçe sağına, 5. sağ interkostal aralığa sol kol elektrodu ve mid-klavikular çizgide 5. sağ interkostal aralığa da sol bacak elektrodu yerleştirildi.
Bulgular: Frontal düzlemde, eksremite elektrot pozisyonlarının modifikasyonları standart I ve II eksremite derivasyonları ile karşılaştırıldığında önemli değişiklikler üretti. Ortalama P dalga amplitudu standart ekstremite elektrodu (SEE) I’de 64±16mV ve MEE I’de 111±17mV’di (p<0,001). Benzer şekilde MEE II’de 118±22mV ve SEE II’de 100±27mV’dir. Wilson merkez terminal elektrot pozisyonun modifikasyonu nedeni ile V1-V6’da istatistiksel önemli bir değişiklik görülmedi.
Sonuç: Sağlıklı hastalarda, MEE I ve II, SEE I ve II ile karşılaştırıldığında ekstremite elektrot yerleşimi P dalga genliğinde değişikliğe yol açar. Bu değişimler atriyal elektrik aktivitesinin tayininde önemli olabilir.