Objective: Cardiac resynchronization therapy (CRT) was thought to have a proarrhythmic effect on ventricular repolarization. But the results of previous studies were inconsistent. The aim of this study was to determine the effect of CRT on ventricular repolarization.
 
Materials and Methods: A meta-analysis of studies focused on the effect of CRT on ventricular repolarization in patients undergoing CRT was conducted. Endpoints including QT interval (QT), JT interval (JT), QT dispersion(QTD) and interval between the peak to end of T wave (Tp-e).
 
Results: A total of 14 studies were included in our meta-analysis. After pooling the data, no significant difference was observed in QT, JT and Tp-e between biventricular (BV) pacing and intrinsic ventricular rhythm. BV paced QTD was lower than intrinsic QTD, but the significance was ambiguous [mean difference (MD): -17.33, 95% CI -34.44 to -0.22, p=0.05]. Left ventricular (LV) paced Tp-e was significantly longer than intrinsic Tp-e (MD: 21.44, 95% CI 2.37 to 40.51, p=0.03). No significant difference was observed in QT, JT and QTD between LV pacing and intrinsic ventricular rhythm.
 
Conclusion: In patients undergoing CRT, BV pacing has no deteriorating effect on ventricular repolarization, but LV pacing has a prolonging effect on Tp-e.
 

Amaç: Kardiyak resinkronizasyon tedavisinin (KRT) ventrikül repolarizasyon üzerinde proaritmik etkisinin olduğu düşünülüyordu. Ancak önceki çalışmaların sonuçları tutarsızdı. Bu çalışmanın amacı ventrikül repolarizasyon üzerinde KRT’nin etkisini tanımlamaktı

 
Yöntemler: KRT geçiren hastalarda ventrikül repolarizasyonu üzerine KRT’nin etkisine odaklanan bir meta-analiz çalışmasıdır. Son noktalar QT intervali (QT), JT aralığı (JT), QT dispersiyonu (QTD) ve peak-T dalga sonu (Tp-e) aralığını içerir.
 
Bulgular: Toplamda 14 çalışma meta-analizimize dahil edildi. Veriler birleştirildikten sonra, biventrikül (BV) pacing ve intrinsik ventriküler ritim arasında QT, JT ve Tp-e ‘de anlamlı farklılık gözlendi. QTD intrinsik olandan BV’deki pacing daha düşüktü, ama önemi belirsizdi [ortalama farklılık (MD): -17,33, %95 CI-34,44 to -0,22, p=0,05]. Tp-e intrinsik sol ventriküler (SV) pacingden oldukça uzundu (MD: 21,44, %95 CI 2,37'den 40,51, p=0,03). LV pacing ve intrinsik ventriküler ritim arasında QT, JT ve QTD’de anlamlı farklılık gözlendi
 
Sonuçlar: KRT geçiren hastalarda, ventrikül repolarizasyonuna BV pacingin kötü etkisi tanımlanamadı, ama LV pacing Tp-e’yi uzatan bir etkiye sahiptir.