The ST-elevation myocardial infarction (STEMI)/non-STEMI paradigm per the current guidelines has important limitations. It misses a substantial proportion of acute coronary occlusions (ACO) and results in a significant amount of unnecessary catheterization laboratory activations. It is not widely appreciated how poor is the evidence base for the STEMI criteria; the recommended STEMI cutoffs were not derived by comparing those with ACO with those without and not specifically designed for distinguishing patients who would benefit from emergency reperfusion. This review aimed to discuss the origins, evidence base, and limitations of STEMI/non-STEMI paradigm and to call for a new paradigm shift to the occlusion MI (OMI)/non-OMI.

Kılavuzlarca önerilen güncel ST-yükselmeli/yükselmesiz miyokart enfarktüsü (STYME/ STYzME) paradigması ciddi kısıtlılıklara sahiptir. Bu paradigma önemli bir miktarda akut koroner oklüzyonu (AKO) kaçırmakta ve belirgin derecede sık gereksiz kateter laboratuvarı aktivasyonuna neden olmaktadır. STyME kriterlerinin kanıt temelinin ne derece zayıf olduğu yaygın biçimde fark edilmemektedir: Önerilen STyME değerleri AKO’su olan ve olmayan hastaları karşılaştırarak elde edilmemiş, acil reperfüzyondan kimin fayda göreceğine göre dizayn edilmemiştir. Bu makalede, STyME/STyzME paradigmasının kökeni, kanıt temeli ve sınırlılıkları gözden geçirilmekte, yeni bir oklüzyonlu ve oklüzyonsuz miyokart enfarktüsü (OME/OzME) paradigması için çağrı yapılmaktadır.