Objective: We aimed to study the effects of the valve sizes according to body surface area on aortic gradient and ventricular hypertrophy in the cases of aortic valve replacement due to isolated aortic stenosis. Materials and Methods: Between January 2006 and April 2007, patients (12 men, 15 women; totally 27) followed up prospectively with echocardiography fourth and sixth month postoperatively. The patients were divided into two groups according to the prosthetic aortic valve diameters (19-21 mm vs 23-25 mm). The primary endpoints between the two groups (aortic regurgitation, left ventricular mass index and transvalvular gradient mea- sured by color and continuous wave Doppler) were compared. Fischer exact test and Mann-Whitney U test were used for intergroup com- parison whereas intragroup analysis was done with Freidman test. Results: Mean systolic gradient and left ventricular mass index were significantly reduced in 23 mm and 25 mm valves (p<0.01) in the postop- erative follow-up. In addition, especially, decline in the values of left ventricular mass, left ventricular mass index, peak systolic gradient and the mean systolic gradient were found to be significant. These values associated with regression were detectable at the postoperative 4th month, but actual significant regression was observed at the postoperative 6th month (p<0.01). On the other hand, the values obtained for 19 mm and 21 mm valves also showed significant progress (p<0.05). Conclusion: Factors such as age, gender and activity are important in the selection of appropriate valve sizes in aortic valve replacement. However, the patient's body surface is the most important prognostic factor compared to others.

Amaç: İzole aort darlığına bağlı aort kapak replasmanı yapılan vakalarda, vücut yüzey alanına göre kapak ölçülerinin, aortik gradiyent ve sol ventrikül hipertrofisi üzerindeki etkilerini sunmayı amaçladık. Yöntemler: Ciddi aort stenozu nedeniyle Ocak 2006- Nisan 2007 tarihleri arasında aort kapak replasmanı yapılan hastalar (12’ si erkek,15’i kadın; toplam 27 ), post-operatif 4. ve 6. aylarda ekokardiyografileri yapılarak prospektif olarak takip edildi. Hastalar operasyon sırasında replase edilen mekanik aort kapak ölçülerine göre iki gruba (19-21 mm ve 23-25 mm) ayrıldı. İki gruba ait primer sonlanım noktası değişkenleri olan renkli ve sürekli dalga Doppler ekokardiyografi ile ölçülen aort kaçak varlığı, sol ventrikül kitle indeksi (SVKİ) ve ortalama transaortik gradiyentleri karşı- laştırıldı. Gruplararası karşılaştırmalarda Fischer tam testi ve Mann-Whitney U testi, grup içi analizde Freidman testi kullanıldı. Bulgular: Aort kapaktaki ortalama sistolik gradiyent (OSG) ve SVKİ'de preoperatif ve postoperatif değerler kıyas edildiğinde, 23 mm ve 25 mm kapaklarda, istatistiksel olarak anlamlı gerilemeler bulundu (p<0.01). Preoperatif ve postoperatif ekokardiyografik verilerle, özellikle sol ventrikül kitlesi, SVKİ, pik sistolik gradiyent ve OSG değerlerinde gerilemelerin belirgin olduğu bulundu. Bu gerilemeyle ilişkili değerler, 4. ayda da tespit edilebilir seviyedeyken, asıl anlamlı gerilemenin postoperatif 6.ayda olduğu gözlendi. Diğer taraftan 19 mm ve 21 mm kapaklar için elde edilen değerler istatistiksel olarak diğerlerinden (23 mm ve 25 mm) daha az anlamlı bulundu (p<0.05’e karşı p<0.01). Sonuç: Aort kapak replasmanında uygun kapak ölçülerinin seçiminde yaş, cinsiyet ve aktivite, gibi faktörler önemlidir. Ancak hastanın vücut yüzey alanına göre kapak ölçüsü daha önemli olan kriterdir.