Objective: The potential association of rheumatoid factor (RF) and lipoprotein (Lp)(a) levels, as well as with the likelihood of type 2 diabetes and hypertension, needs exploring. Materials and Methods: Cross-sectional associations were sought in this unselected and population-based 1539-adult cohort (age 58.8±10.6 years). RF was assayed nephelometrically. Multiple logistic regression analyses were used for covariates of RF positivity and for the latter’s association with diabetes and hypertension. Results: RF-positive individuals were older, fewer current smokers, had significantly lower fasting triglycerides (by 13%), higher fibrinogen, and tended to higher sex hormone-binding globulin (SHBG) levels. Whereas, women had a similar risk profile irrespective of RF status, RF-positive men had significantly higher Lp(a). In contrast to Lp(a) being positively correlated with SHBG in RF-negative subjects (r=0.08; p=0.007), an inverse correlation existed in seropositive individuals (r=-0.32, p=0.011), suggesting the interplay of an immune complex. In regression analyses, RF positivity was associated with Lp(a) in men but not in women, [OR 1.53 (1.19; 1.96)], independent of age, SHBG, and C-reactive protein (CRP). RF positivity was further associated with diabetes [OR 1.98 (95% CI 1.11; 3.52)] in the whole sample, additively to waist circumference and CRP, major determinants of diabetes. RF-positive subjects were not significantly associated independently with hypertension. Conclusion: Autoimmune activation linked to Lp(a) is mediated by the autoantibody RF in contributing to the development of type 2 diabetes.

Amaç: Romatoid faktör’ün (RF) lipoprotein (Lp)(a) düzeyi ile potansiyel ilişkisi ve tip 2 diyabet ve hipertansiyon ile ilişki olasılığı araştırılmaya muhtaçtır. Yöntemler: Popülasyona-dayalı 1539 yetişkin içeren bu kohortta (yaş 58,8±10,6) kesitsel ilişkiler incelendi. RF nefelometrik yöntemle ölçüldü. RF pozitifliğinin kovaryatları ve pozitifliğin diyabet ve hipertansiyon ilişkilerini incelemede çoklu lojistik regresyon kullanıldı. Bulgular: RF-pozitif bireyler daha yaşlı, daha az sigara içicisi olup, anlamlı biçimde daha düşük (%13 oranında) açlık trigliseride, daha yüksek fibrinojene sahip olup daha yüksek seks hormon-bağlayıcı globülin (SHBG) düzeylerine eğilimli idi. Kadınlarda, RF durumu diğer bakımlardan benzer bir risk profili sergilemediyse de, RF-pozitif erkeklerde Lp(a) düzeyi yüksekti. Lp(a)’nın RF-negatif kişilerde SHBG ile doğrusal korelasyonuna karşılık (r=0,08; p=0,007), seropozitif bireylerde –immün kompleks oluşumunu düşündüren- ters bir korelasyon (r=-0,32, p=0,011) kaydedildi. Lojistik regresyon analizlerinde RF pozitifliği, kadında değil, ama erkeklerde –yaş, SHBG ve C-reaktif protein (CRP)’den bağımsız olarak– Lp(a) ile ilişkiliydi [OR 1,53 (%95 GA 1,19; 1,96)]. RF pozitifliği ayrıca tüm örneklemde, diyabetin başlıca belirleyicileri olan bel çevresi ile CRP’ye ek olarak, diyabet olasılığı ile [OR 1,98 (1,11; 3,52)] ilişkili bulundu. RF-pozitif bireyler hipertansiyonla anlamlı ve bağımsız olarak ilişkili değildi. Sonuç: Lp(a) ile bağlantılı otoimmün etkinleşme, RF otoantikoru aracılığıyla tip 2 diyabet gelişmesine katkıda bulunmaktadır.